Νικηφόρος Βρεττάκος

Μηχανή #171 Δοκίμασε να κελαηδήσεις

Μηχανή #171 Δοκίμασε να κελαηδήσεις 400 400 KPaX Radio

Δοκίμασε να κελαηδήσεις.
Να τσακωθείς μ’ ένα ράμφος για όπλο ανάμεσα σε αγκάθια.
Μ. Γληνού

η αλήθεια μια συγγνώμη της πραγματικότητας
ένας ήλιος που δεν αναπαύεται ποτέ
και μια ιστορία
που φέρνει πίσω την αγάπη –

μηχανή
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

συμπαρασυρθείτε
https://kpaxradio.live

Μηχανή #170 ακατάστατη διαδρομή

Μηχανή #170 ακατάστατη διαδρομή 400 400 KPaX Radio

μια σπασμωδική και ακατάστατη
μηχανή
ψάχνει ένα χέρι
που να ‘ναι
το σωστό

θα ρθει μια μέρα
που θα πιάσουμε ένα χέρι
και θα ξέρουμε πως είναι σωστό
Α. Καρκάνη

Featured Image: λεπτομέρεια σκίτσου της Ά. Καρκάνη από το zine με τίτλο ‘Φέρελπις: μικρές προσπάθειες για τον ερχομό της ελπίδας’

Μηχανή #166 τον κόσμο παρά κάτι

Μηχανή #166 τον κόσμο παρά κάτι 400 400 KPaX Radio

συμπαντικά
και πεισματικά
μηχανή
εξερευνά
τον κόσμο
παρά
κάτι

Το έξω δε μας φταίει τίποτα.
το προς τα έξω μάς φταίει.
Ν. Καρούζος

Μηχανή #163 Radio Head

Μηχανή #163 Radio Head 400 400 KPaX Radio

Το φεγγάρι όταν το λεν σελήνη διχάζεται;
Έχεις ζήσει τη στιγμή
σαν ένα χτύπημα στο μέτωπο;
Πώς;
Τι;
Γιατί;

πόσες και πόσες ιστορίες
πόσες και πόσες απορίες
Μηχανή Radio Head
για την Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων
https://kpaxradio.live

Γιατί ἔκανες «ἄχ»
κάθε πότε γίνονται οἱ πόλεμοι
τίς φοβᾶσαι τίς κατσαρίδες
οἱ κουτοί πᾶνε στόν Παράδεισο
ποῦ εἶναι ὁ Παράδεισος
– γιατί δεν μοῦ ἀπαντᾶς;

Μαμά ὅταν μιλάει κανείς πολύ
τελειώνει κάποτε ἡ φωνή του;
Λ. Παππά

Μηχανή #157 μικροί γαλαξίες

Μηχανή #157 μικροί γαλαξίες 780 780 KPaX Radio

το άπειρο
δυο μηδενικά που φιλιούνται
και δυὸ δισεκατομμύρια μικροὶ γαλαξίες
στη μηχανή #157
συμπαντικά
ένα βράδυ στις 21.00
του ανθρώπινου χρόνου
εδώ στη Γη
στο Κοινωνικό
Ραδιόφωνο
Χανίων

Ἀλλὰ ἐμεῖς πηγαίναμε χωρὶς νὰ μᾶς ἐμποδίζει κανεὶς
Νὰ σκορπᾶμε καὶ νὰ παίρνουμε χαρὰ
Ἀπὸ τοὺς βράχους ὡς τὰ βουνὰ μᾶς ὁδηγοῦσε ὁ Γαλαξίας
Γ. Σαραντάρης

Τ᾿ ἄστρα τὸ βλέπουνε, ὅτι:
δυὸ δισεκατομμύρια μικροὶ γαλαξίες καὶ πλέον
κατοικοῦμε τὴ γῆ.
Ν. Βρεττάκος

Mηχανή #149 Αύγουστος

Mηχανή #149 Αύγουστος 780 780 KPaX Radio

Ο Αύγουστος ελούζονταν
λούζοντας την αστροφεγγιά
κι από τα γένια του έσταζαν
άστρα και γιασεμιά.
vs.
Όλα τα χρώματα
από τον Αύγουστο τα πήρανε
κι αφήσανε ασπρόμαυρα τα καλοκαίρια

αναμέτρηση με τα χίλια πρόσωπα του Αυγούστου
το έτος 2023
μηχανή
μετά πανσελήνου
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

Θα σου πάρουν τον ίσκιο των δέντρων, θα τον πάρουν
θα σου πάρουν τον ίσκιο της θάλασσας, θα τον πάρουν
θα σου πάρουν τον ίσκιο της καρδιάς, θα τον πάρουν
θα πάρουν τον ίσκιο σου…

Γ. Σεφέρης
15. 3. 1947

Mηχανή #141 το αρνητικό της σιωπής

Mηχανή #141 το αρνητικό της σιωπής 600 600 KPaX Radio

Δεν είναι που δεν έχεις τι να πεις
μάλλον
κάποιο μυστικό άνθος
άρχισε να ωριμάζει
στη σιωπή σου.
Ν. Γρηγοριάδης

η σιωπή που αποφασίζει
τι είναι να μείνει, τι είναι να χαθεί
και το ποίημα
το αρνητικό της σιωπής
μηχανή #141
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

Όχι μόνο τ` αθώα παράπονα,
που αναποδογυρίζουνε
με μια κλοτσιά στο στήθος,
όχι μόνο οι φωνές,
που τις ξαπλώνουν στις πλατείες,
όχι μόνο οι ανύποπτοι ενθουσιασμοί.
Πιο δυνατή είναι, πιότερο βαραίνει
η σιωπή που ακολουθεί,
η σιωπή των πεισμωμένων δρόμων,
των κλειστών παραθυριών,
η σιωπή των παιδιών
μπροστά στον πρώτο σκοτωμένο,
η σιωπή μπροστά στην ξαφνική ατιμία,
η σιωπή του δάσους,
η σιωπή του αλόγου δίπλα στο ποτάμι,
η σιωπή ανάμεσα σε δυό στόματα,
που δεν μπορούν να φιληθούν,
κι εκείνη η “ενός λεπτού σιγή”,
που παρατείνεται και γιγαντώνεται
μες στις καρδιές, μες στους αιώνες,
η σιωπή που αποφασίζει
τι είναι να μείνει, τι είναι να χαθεί.
Β. Λεοντάρης

Μηχανή #121 το νερό νεράκι

Μηχανή #121 το νερό νεράκι 600 600 KPaX Radio

νερό που τρυπάει την πέτρα
νερό που μαθαίνεται απ’ τη δίψα
και νερό που κηλαϊδιστά φλιφλίζει

μηχανή #121
και το νερό νεράκι
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

Ἄν συχνά σοῦ μιλῶ
γιά ἕνα φύλλο, γιά μιά
σταγόνα νεροῦ ἤ γιά ἕνα αγριολούλουδο,
εἶναι γιατί, κοιτώντας τόν κόσμο,
θαρρῶ πώς ἐγώ δέν κατόρθωσα ἀκόμη
νά γράψω ἕνα ποίημα.
Ν. Βρεττάκος

Μηχανή #112 φωτοφράκτης

Μηχανή #112 φωτοφράκτης 600 600 KPaX Radio

Να κριθεί κάθε Άνοιξη από τη χαρά της
από το χρώμα του το κάθε λουλούδι
από το χάδι του το κάθε χέρι
απ’ τ’ ανατρίχιασμά του το κάθε φιλί.
Μ. Σαχτούρης

Ένας φακός 
με απίστευτον φωτοφράκτη
της άνοιξης
της δημιουργίας
του φωτός
μηχανή #112
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

συμπαρασυρθείτε
να σας ξυπνηθεί το ένστικτο του Ωραίου
https://kpaxradio.live

Και τώρα που άνοιξε και έκλεισε ο φωτοφράκτης σαν μάτι αδέκαστο και συνελήφθη ο χρόνος, ο ρεμβασμός αυξάνει την ζωή και δίδει στην κάθε εικόνα την κίνησι και την ευελιξία που φέρνει από τα βάθη μιας πηγής (της ιδικής του) ζεστό το πιο κρυφό της νόημα. Και ιδού που μεταλλάσσει πλήρως την εικόνα· από μια στατική στιγμή (ας πούμε καρφωμένη) την μετατρέπει σε πολυκύμαντον χορόν ωρών και πλαστικών σωμάτων ευρυθμίας, σε οντοποίησιν απτήν και ασπαίρουσαν παντός οράματος, πάσης επιθυμίας.
Α. Εμπειρίκος

Μηχανή #100+1 και το χαρτί ομίλει

Μηχανή #100+1 και το χαρτί ομίλει 600 600 KPaX Radio

 

χαρτιά χαρτιά χαρτιά
ξορκίστε τα πια
λευκά χρωματισμένα διαβρωτικά
σαν ξυράφι φθαρτά

μηχανή #100+1
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

Ένα φύλλο χαρτί
μπορεί να κόβει σαν ξυράφι
κι ένα απαλό χέρι να γράφει
λόγια που κόβουν σαν ξυράφι
σε μια κόλλα χαρτί.
Κάρολος Τσίζεκ

Μηχανή #88 η καρδιά του αχινού

Μηχανή #88 η καρδιά του αχινού 600 600 KPaX Radio

Κι αν έχει το αύριο σκοτάδι
άναψε την καρδιά
Και φέξε το.
Μαρία Σκουρολιάκου

μια επικίνδυνη ύλη
η καρδιά
μηχανή
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

Μηχανή #70 αλαργινή

Μηχανή #70 αλαργινή 300 300 KPaX Radio

Καθώς ετοιμάζεις το πρωινό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς να ταΐζεις τα περιστέρια.
Όταν πολέμους ξεκινάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους λαχταρούν την ειρήνη.
Όταν πληρώνεις το νερό, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που μόνο τα σύννεφα έχουν να τους θηλάσουν.
Όταν γυρνάς στο σπιτικό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους ζουν σε αντίσκηνα.
Όταν τα αστέρια μετράς πριν κοιμηθείς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν έχουνε πού να πλαγιάσουν.
Όταν ελεύθερα μιλάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν.
Και καθώς σκέφτεσαι εκείνους τους άλλους,
στον εαυτό σου γύρισε και πες:
«Αχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι».

Μαχμούντ Νταρουΐς

σπίτια αλμυρά
γλυκό του κουταλιού
και φιλέματα
σε μια αλαργινή
μηχανή