Ὅλα σ’ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν,
ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί,
ἡ μούραις μας μουτσούναις ἐγινῆκαν,
δὲν ξέρομε τι λέγεται ντροπή.
Γ. Σουρής

τελευταία μέρα του Φλεβάρη
μια μέρα πριν την άνοιξη;
και ο ποιητικός
αποκριάτικος
καζαμίας
της μηχανής
άνοιξε!

Εις τον δημόσιον χορόν της αριστοκρασί,
που έπιναν εν τούτοις και κρασί
μηχανή #133
στο Κοινωνικό Ραιόφωνο Χανίων

Στο δρόμο ένα κορίτσι πουλούσε χαρταετούς.
Πάρε κι ουρανό μαζί, μου είπε.
Πού θα τον πετάξεις;

Στον μαύρο ύπνο τους μικρή μου.
Μήπως κι έτσι ονειρευτούν
πώς είναι τα χρώματα.

Γιώργος Μελάνθης

Μπορείς να είσαι έμπορος, χωρίς λεπτό να κλέβεις;
μπορείς να δώσεις χρήματα και τόκο να μην πάρεις;
μπορείς σε ζήτημα παρά το δίκιο να γυρεύεις;
θέλεις δεν θέλεις, γίνεσαι ολίγο κατεργάρης.
Έτσι κι αυτοί, αν κάμποσα πουγγιά δεν ελαφρύνουν,
πρέπει ν΄ αλλάξουνε δουλειά, ή ποιηταί να γίνουν.

διορισμοί
φοιτητικές διαδηλώσεις
κουβέρνο κι αστυνομία
στο σύμπαν του Γεώργιου Σουρή
στη μηχανή #45