Κατερίνα Βλαχάκη

Mηχανή #153 αλληλεγγύη
Mηχανή #153 αλληλεγγύη 780 780 KPaX Radio

Έχασε πια το χρώμα αυτός ο κόσμος
καθώς τα φύκια στ’ ακρογιάλι του άλλου χρόνου
γκρίζα ξερά και στο έλεος του ανέμου.
Γ.Σ.

η μηχανή της αλληλεγγύης
σ’έναν κόσμο
που έχει χάσει πια το χρώμα
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων
και στο δρόμο για το
17ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Χανίων
Γιορτή Κοινωνικής Αλληλεγγύης
😁

Μηχανή #135 μα φυτρώσαν φτερά
Μηχανή #135 μα φυτρώσαν φτερά 1080 1080 KPaX Radio

μας φύτεψαν φόβο
μα φυτρώσαν φτερά –

μάζωξη ήλιου
στο δρόμο
μηχανή #135
στις 21.00
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

 

Μηχανή #130 και διώξε απ’ το κορμάκι σου τσι πόνους και τα πάθη
Μηχανή #130 και διώξε απ’ το κορμάκι σου τσι πόνους και τα πάθη 600 600 KPaX Radio

ένα θεραπευτικό σαρανταβότανο
στη διάθεση της μηχανής
που επιστρατεύει όλα τα βότανα από το ράφι
(και τους στίχους)
για να διώξει απ’ το κορμάκι της τσι πόνους και τα πάθη…

Σαν την υγεία σου έχασες και θες να την κερδίσεις
μόνο με βότανα της γης θα την ξαναποκτήσεις –
μηχανή #130
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

συμπαρασύρσου
και βρες την υγειά σου
https://kpaxradio.live

Κι όμως πρέπει να λογαριάσουμε κατά πού προχωρούμε,
όχι καθώς ο πόνος μας το θέλει και τα πεινασμένα παιδιά μας
και το χάσμα της πρόσκλησης των συντρόφων από τον αντίπερα γιαλό·
μήτε καθώς το ψιθυρίζει το μελανιασμένο φως στο πρόχειρο νοσοκομείο,
το φαρμακευτικό λαμπύρισμα στο προσκέφαλο του παλικαριού που χειρουργήθηκε το μεσημέρι·
αλλά με κάποιον άλλο τρόπο, μπορεί να θέλω να πω καθώς
το μακρύ ποτάμι που βγαίνει από τις μεγάλες λίμνες τις κλειστές βαθιά στην Αφρική
και ήτανε κάποτε θεός κι έπειτα γένηκε δρόμος και δωρητής και δικαστής και δέλτα·
που δεν είναι ποτές του το ίδιο, κατά που δίδασκαν οι παλαιοί γραμματισμένοι,
κι ωστόσο μένει πάντα το ίδιο σώμα, το ίδιο στρώμα, και το ίδιο Σημείο,
ο ίδιος προσανατολισμός.

Γ. Σεφέρης, Ένας γέροντας στην ακροποταμιά (1942)

Μηχανή #122 το μικρόφωνό μου είναι μηχανή
Μηχανή #122 το μικρόφωνό μου είναι μηχανή 600 600 KPaX Radio

ποίηση και ρατσισμός
μέσα από τα μάτια νέων ανθρώπων
και το μικρόφωνό μου είναι μηχανή

με αφορμή το 16ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ – Γιορτή Κοινωνικής Αλληλεγγύης Χανίων
η μηχανή #122
πειρατεύει τα ψηφιακά ραδιοκύματα
του Κοινωνικού Ραδιοφώνου Χανίων

Να ελπίζεις – να ελπίζεις πάντα – πως ανάμεσα εις τους ανθρώπους
– που τους ρημάζει η τρομερή «ευκολία» –
θα συναντήσεις απαλές ψυχές με τρόπους

που τους διέπει καλοσύνη – πόθος ευγένειας – ηρεμία

ίσως όχι πολλές – ίσως να `σαι άτυχος: καμία –
τότες εσύ προσπάθησε να γενείς καλλίτερος
εις τρόπον ώστε να έρθει κάποια σχετική ισορροπία
Ν. Εγγονόπουλος

Δείτε εδώ ποίημα-ταινία με τίτλο: «Ήθελα….» για τον ρατσισμό από μαθητές Στ΄ τάξης με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα ποίησης και την Παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού και των φυλετικών διακρίσεων.

Μηχανή #118 κι ο ουρανός να διανυκτερεύει
Μηχανή #118 κι ο ουρανός να διανυκτερεύει 600 600 KPaX Radio

Το καλοκαίρι ο ουρανός διανυκτερεύει 
οι μυρουδιές έχουν την παιδική μας ηλικία 
μέσα στον ύπνο μας κοιμούνται τα πιο ωραία ταξίδια 
κι εγώ δεν έχω άλλο όπλο απ’ το να διηγούμαι ψεύτικες ιστορίες και να τις πιστεύω
Τ. Λειβαδίτης

συνταρακτικά άστρα
ενθουσιασμός
καφές
ποίηση
και δυο δισεκατομμύρια εκδοχές 
για ένα μοναδικό κόσμο 

μηχανή #118
κι ο ουρανός να διανυκτερεύει
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

συμπαρασυρθείτε

αχ βαχ

Mηχανή #100+9 κιχ
Mηχανή #100+9 κιχ 600 600 KPaX Radio

μηχανή #100+9
μια χρονοκάψουλα
τρικάκι
γύρω από ένα κιχ
για έναν Μάρτη
με φούστα ή χωρίς
και καλημέρες σ αυτή 
που σκουπίζει τους δρομους 
κάθε μέρα 
μπροστά σου..

στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων
μας φυτρώνουν φτερά

συμπαρασύρσου
https://kpaxradio.live 
και
ΚΙΧ… ΚΙΧ… ΚΙΧ…
ΚΙΧ… ΚΙΧ… ΚΙΧ… ΚΙΧ…

Μηχανή #94 απόπειρες αποδράσεως
Μηχανή #94 απόπειρες αποδράσεως 600 600 KPaX Radio

 

απόπειρες αποδράσεως
και ευωδίες ελευθερίας
σε μια εκπομπή αφιερωμένη
στην Κατερίνα μας
και στην έκθεση Αλυσίδα
που ξανοίγεται την Κυριακή
22 Αυγούστου
από το λιμάνι των Χανίων

μηχανή #94
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

μόνο τα άνθη αγαπούν αληθινά
την ελευθερία
γι’ αυτή μιλούν κρυφά
στο αυτί του ανέμου
μα εκείνος δεν κρατά το μυστικό
κι ευωδιάζει
Β. Κάσσος

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κορίτσι που νίκησε τη μοναξιά και την φυλακή μέσα στην οποία γεννήθηκε.
Ξεκίνησε με την χωρίς σκοπό καταγραφή των συναισθημάτων.
Μετά ανακάλυψε την ομορφιά των λέξεων και τη χαρά της δημιουργίας.
Παρασύρθηκε στη δίνη του λόγου, της φαντασίας και της έκφρασης.
Όταν μπλέχτηκε ανάμεσα στις μεταφορές, τις αλληγορίες και τα υπερβολικά σχήματα λόγου, άρχισε να καταλαβαίνει την εκφραστική ελευθερία.
Κι έτσι κάπως, άοπλη, προχώρησε προς το θαύμα – την απόλυτη ελευθερία της κατάθεσης ψυχής.
Αυτή η διαδρομή, η ποίηση, μπορεί να λυτρώσει τον καθένα από την χειρότερη φυλακή του κόσμου.
Κ. Βλαχάκη

Περισσότερα για την έκθεση εδώ

Γράψε εδώ
αυτό που ψάχνεις