μας φύτεψαν φόβο
μα φυτρώσαν φτερά –
μάζωξη ήλιου
στο δρόμο
μηχανή #135
στις 21.00
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων
μας φύτεψαν φόβο
μα φυτρώσαν φτερά –
μάζωξη ήλιου
στο δρόμο
μηχανή #135
στις 21.00
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων
ένα θεραπευτικό σαρανταβότανο
στη διάθεση της μηχανής
που επιστρατεύει όλα τα βότανα από το ράφι
(και τους στίχους)
για να διώξει απ’ το κορμάκι της τσι πόνους και τα πάθη…
Σαν την υγεία σου έχασες και θες να την κερδίσεις
μόνο με βότανα της γης θα την ξαναποκτήσεις –
μηχανή #130
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων
συμπαρασύρσου
και βρες την υγειά σου
https://kpaxradio.live
Κι όμως πρέπει να λογαριάσουμε κατά πού προχωρούμε,
όχι καθώς ο πόνος μας το θέλει και τα πεινασμένα παιδιά μας
και το χάσμα της πρόσκλησης των συντρόφων από τον αντίπερα γιαλό·
μήτε καθώς το ψιθυρίζει το μελανιασμένο φως στο πρόχειρο νοσοκομείο,
το φαρμακευτικό λαμπύρισμα στο προσκέφαλο του παλικαριού που χειρουργήθηκε το μεσημέρι·
αλλά με κάποιον άλλο τρόπο, μπορεί να θέλω να πω καθώς
το μακρύ ποτάμι που βγαίνει από τις μεγάλες λίμνες τις κλειστές βαθιά στην Αφρική
και ήτανε κάποτε θεός κι έπειτα γένηκε δρόμος και δωρητής και δικαστής και δέλτα·
που δεν είναι ποτές του το ίδιο, κατά που δίδασκαν οι παλαιοί γραμματισμένοι,
κι ωστόσο μένει πάντα το ίδιο σώμα, το ίδιο στρώμα, και το ίδιο Σημείο,
ο ίδιος προσανατολισμός.
Γ. Σεφέρης, Ένας γέροντας στην ακροποταμιά (1942)
ποίηση και ρατσισμός
μέσα από τα μάτια νέων ανθρώπων
και το μικρόφωνό μου είναι μηχανή
με αφορμή το 16ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ – Γιορτή Κοινωνικής Αλληλεγγύης Χανίων
η μηχανή #122
πειρατεύει τα ψηφιακά ραδιοκύματα
του Κοινωνικού Ραδιοφώνου Χανίων
Να ελπίζεις – να ελπίζεις πάντα – πως ανάμεσα εις τους ανθρώπους
– που τους ρημάζει η τρομερή «ευκολία» –
θα συναντήσεις απαλές ψυχές με τρόπους
που τους διέπει καλοσύνη – πόθος ευγένειας – ηρεμία
ίσως όχι πολλές – ίσως να `σαι άτυχος: καμία –
τότες εσύ προσπάθησε να γενείς καλλίτερος
εις τρόπον ώστε να έρθει κάποια σχετική ισορροπία
Ν. Εγγονόπουλος
Δείτε εδώ ποίημα-ταινία με τίτλο: «Ήθελα….» για τον ρατσισμό από μαθητές Στ΄ τάξης με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα ποίησης και την Παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού και των φυλετικών διακρίσεων.
Το καλοκαίρι ο ουρανός διανυκτερεύει
οι μυρουδιές έχουν την παιδική μας ηλικία
μέσα στον ύπνο μας κοιμούνται τα πιο ωραία ταξίδια
κι εγώ δεν έχω άλλο όπλο απ’ το να διηγούμαι ψεύτικες ιστορίες και να τις πιστεύω
Τ. Λειβαδίτης
συνταρακτικά άστρα
ενθουσιασμός
καφές
ποίηση
και δυο δισεκατομμύρια εκδοχές
για ένα μοναδικό κόσμο
μηχανή #118
κι ο ουρανός να διανυκτερεύει
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων
συμπαρασυρθείτε
αχ βαχ
μηχανή #100+9
μια χρονοκάψουλα
τρικάκι
γύρω από ένα κιχ
για έναν Μάρτη
με φούστα ή χωρίς
και καλημέρες σ αυτή
που σκουπίζει τους δρομους
κάθε μέρα
μπροστά σου..
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων
μας φυτρώνουν φτερά
συμπαρασύρσου
https://kpaxradio.live
και
ΚΙΧ… ΚΙΧ… ΚΙΧ…
ΚΙΧ… ΚΙΧ… ΚΙΧ… ΚΙΧ…
απόπειρες αποδράσεως
και ευωδίες ελευθερίας
σε μια εκπομπή αφιερωμένη
στην Κατερίνα μας
και στην έκθεση Αλυσίδα
που ξανοίγεται την Κυριακή
22 Αυγούστου
από το λιμάνι των Χανίων
μηχανή #94
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων
μόνο τα άνθη αγαπούν αληθινά
την ελευθερία
γι’ αυτή μιλούν κρυφά
στο αυτί του ανέμου
μα εκείνος δεν κρατά το μυστικό
κι ευωδιάζει
Β. Κάσσος
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κορίτσι που νίκησε τη μοναξιά και την φυλακή μέσα στην οποία γεννήθηκε.
Ξεκίνησε με την χωρίς σκοπό καταγραφή των συναισθημάτων.
Μετά ανακάλυψε την ομορφιά των λέξεων και τη χαρά της δημιουργίας.
Παρασύρθηκε στη δίνη του λόγου, της φαντασίας και της έκφρασης.
Όταν μπλέχτηκε ανάμεσα στις μεταφορές, τις αλληγορίες και τα υπερβολικά σχήματα λόγου, άρχισε να καταλαβαίνει την εκφραστική ελευθερία.
Κι έτσι κάπως, άοπλη, προχώρησε προς το θαύμα – την απόλυτη ελευθερία της κατάθεσης ψυχής.
Αυτή η διαδρομή, η ποίηση, μπορεί να λυτρώσει τον καθένα από την χειρότερη φυλακή του κόσμου.
Κ. Βλαχάκη
Περισσότερα για την έκθεση εδώ