Σωτήρης Παστάκας

Μηχανή #199 βουκαμβίλια
Μηχανή #199 βουκαμβίλια 580 580 KPaX Radio

Θα ’μουνα μια βουκαμβίλια
Που σιωπηλά υψώνεται στον ουρανό
Με κορμό στέρεο σαν λεπίδα
Κι αρνείται να ρίξει τα λουλούδια της στο χώμα.

Ω , πόσο το ξέρω πως τίποτα απ’ αυτά δεν είμαι.

Μονάχα μια κραυγή
πετρωμένη στην κόχη της πένας
Ε. Παραδεισάνου

πληγές
θύμησες
κατάθλιψη
και μοναξιές
πλάι στη βουκαμβίλια

μηχανή
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

κι η βοκαμβύλια όσο πάει και θεριεύει

Μηχανή #148 παγωτό
Μηχανή #148 παγωτό 780 780 KPaX Radio

η μηχανή
λιώνει για χάρη σας
και κερνά
βύσσινο γλυκό
πάνω σε άσπρο παγωτό
καϊμάκι –

γραμμές αυθόρμητης επιθυμίας
(μετά παγωτού)
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

Να περπατήσουμε
δίπλα στο ποτάμι,
να κουραστούμε,
να καθίσουμε σ’ ένα παγκάκι.
Η μεγαλύτερη διασκέδαση
να είναι το παγωτό ξυλάκι:
να λιώνουν τα μάτια
στα μάτια του άλλου.
Σ. Παστάκας

Μηχανή #61 ο κοσμικός παλμός στα κύτταρά μας
Μηχανή #61 ο κοσμικός παλμός στα κύτταρά μας 300 300 KPaX Radio

η μηχανή
επιστρέφει
σε αυτό που γέννησε
και τη λέξη χρόνος

Το σώμα σου ωραίο.
Το σώμα σου απέραντο

Χάθηκα στο απέραντο.

 

Γράψε εδώ
αυτό που ψάχνεις