Πλωτίνος Ροδοκανάκης

”Είναι που λέτε κάτι περίεργα πλάσματα, που ζουν στα έγκατα της γης και εμφανίζονται κάθε φορά που η κρίση μυρίζει ευκαιρία. Δεν είναι ούτε ψηλά, ούτε κοντά. Δεν έχουν πολλές τρίχες. Μιλούν μια περίεργη γλώσσα. Στην πραγματικότητα είναι άναρθρες κραυγές στη σειρά, χωρίς να βγαίνει νόημα. Αν όμως κάποιος ακούσει με πολλή προσοχή τις κραυγές τους, θα καταλάβει ότι σαν να έρχεται από τα έγκατα της γης, ακούγεται ένα μακρόσυρτο: «περισσότερη λιτότητα. Μέτρα και άλλα μέτρα. Κόψτε μισθούς, κόψτε συντάξεις, κόψτε τα λεφτά που δίνετε για το κοινωνικό κράτος».”

”Η αλήθεια είναι πως ο Κωστής Χατζηδάκης, ως πολιτικό “παιδί“ της Ντόρας Μπακογιάννη, διατηρούσε πάντα ένα μετριοπαθές προφίλ. Ήταν δηλαδή πάντα αρεστός στον νοικοκυραίο του «μεσαίου χώρου», που ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις. Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν ανεπάγγελτο “δολοφόνο“ του Κοινωνικού Κράτους και του δημόσιου χαρακτήρα αγαθών και υπηρεσιών (λίαν προσφάτως και του περιβάλλοντος). Μήπως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τον Κωστή;”

”Τα λόγια του Μπελογιάννη – παντοτινό σύμβολο του πατριώτη, του διεθνιστή, του ανθρώπου, του κομμουνιστή – αποδείχτηκαν πολύ πιο ισχυρά από τις κάννες του εκτελεστικού αποσπάσματος. Πολύ πιο ανθεκτικά από τους μικρόνοες. Που νόμιζαν ότι δολοφονώντας τον Μπελογιάννη θα τον φίμωναν. Τον εκτέλεσαν πιστεύοντας ότι έτσι τα λόγια του θα έπαυαν να δονούν για πάντα τις καρδιές όλων εκείνων που δεν κάνουν «δήλωση μετανοίας». Τι ηλίθιοι…”

”Ο Μαρίνος Αντύπας ήταν μια μεγάλη ιστορική πρόκληση για την εποχή του. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως όταν επισκέφθηκε την Κεφαλονιά, λίγο πριν τη δολοφονία του, βάφτισε δύο κορίτσια που τους έδωσε στο ένα το όνομα Αναρχία και στο άλλο το όνομα Επανάσταση!Γι’ αυτό δολοφονήθηκε, σε μια προσπάθεια να σταματήσει η θύελλα που ξεσήκωνε και γι’ αυτό είναι πάντοτε παρών, γιατί πάνω απ΄όλα έκφραζε το πανάρχαιο όραμα της ανθρωπότητας για ελευθερία, που όσο και να τσακίζεται και να πνίγεται στο αίμα αναδύεται ξανά μέσα από τις εξεγέρσεις των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων ανθρώπων απαιτώντας την πραγμάτωσή του.”

”Η σημερινή είναι η πιο φορτισμένη γενιά της Μεταπολίτευσης. Δεν έχει καμία σχέση με τις συντεταγμένες παρατάξεις του ’90 ούτε με τα καλοταϊσμένα χάβαλα του ’98 που φώναζαν στον Αρσένη «Κάτσε καλά Γεράσιμε» κι εκείνος γελούσε κάτω από τα μουστάκια που δεν είχε, γιατί μπορεί να τα έκανε μαντάρα («μικροχειρουργική με τσεκούρι» είχε αποκαλέσει την μεταρρύθμιση Αρσένη ο διάδοχός του Π. Ευθυμίου), αλλά το χιούμορ του ήταν τρομερό. Η σημερινή νέα γενιά πέρασε βίαια από την ευημερία στην κόλαση των μνημονίων και πριν προλάβει να ανασάνει την έκλεισαν σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης . Όταν ξεσπάσει δεν θα αφήσει τίποτε όρθιο. Καμία κυβέρνηση δεν θα ήθελε να βρεθεί μπροστά της. Τότε γιατί την εξωθούν να το κάνει;”

”Νά όμως που αιφνιδιάζεται, ταράζεται όπως πληροφορούμαστε, ο Πρωθυπουργός του “ασυναγώνιστου προβαδίσματος” από την λαϊκή οργή που ξέσπασε στους δρόμους και από τη χλεύη στο ίδιο του το διαδικτυακό σπίτι. Και χαστουκίζει τους ιπποκόμους του, που σήμερα λέγονται δημοσκόποι και ειδικοί πολιτικού σχεδιασμού. Άχαρα πράγματα. Και ο Φρειδερίκος Β’ ο Μέγας δεν βρίσκεται εύκαιρος για να προσφέρει συμβουλές. Είναι θαμμένος στο ανάκτορο του Sans Souci μαζί με τα έντεκα αγαπημένα σκυλιά του.”