Νίκος Φωκάς

Έτσι καθώς ακροβατούσε στο κενό
Στην παρυφή του φύλλου,
Σε δηλωμένη και χρωματική και ποιοτική
Προς τον κάκτο αντίθεση.

Η εν λόγω συστηματική διαφωνία
Δεν είχ’ άλλο ενδιαφέρον
Παρά μόνο σαν ποίηση
Σαν ακραία δυνατότητα μιας άνοιξης…

Νίκος Φωκάς «Ο κάκτος» 1980-81

η μηχανή #25
υποκλίνεται στο κόκκινο άνθος
ενός κάκτου
και από τον Φωκά
στον Ασλάνογλου
στον Λεοντάρη στον Χιόνη
στη Γώγου και τον Μπρεχτ
δίνει μορφή στο χάος
με φαντασία ποιώντας
την ακραία δυνατότητα μιας άνοιξης

Η ποίηση πρέπει να ‘ναι
Ένα ζαχαρωμένο βότσαλο
Πάνω που θα ‘χεις γλυκαθεί
Να σπας τα δόντια σου.
Α. Χιόνης

Συντονιστείτε (και γλυκαθείτε) στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων
https://kpaxradio.livee/