Πόσο γυρεύω την ξεκούραση… τη θάλασσα την ήσυχη, τους ορίζοντες τους απέραντους. Να ησυχάσω, να ναρκωθώ λιγάκι μέσα στην αγάπη, κι έπειτα ξαναρχίζω, μα πριν περάσω όλους τους μεσημεριάτικους ήλιους, λίγο νερό, λίγο νερό, για το όνομα του Θεού.
Γ. Σεφέρης 1921
μηχανή #146
της γαλήνης
της ισορροπίας
της ξεκούρασης
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων
https://kpaxradio.live
Δυο πόρτες ανοιγμένες κατευθείαν στον ουρανό.
Στο δρόμο παρατεταγμένα αγροτικά καλάθια
με κληματόβεργες και κληματόφυλλα. Παιδικά ονόματα,
βερίκοκα, ροδάκινα, σταφύλια, αχλάδια, σύκα,
με το ξεχωριστό άρωμα τους χρωματίζοντας
μια γυάλινη, περιστρεφόμενη, μεγάλη σφαίρα
σαν την έγχρωμη υδρόγειο στην έδρα του κλειστού σχολείου,
κι απ’ έξω τα άτακτα τζιτζίκια ν’ απαγγέλουνε
τα ίδια και τα ποιήματά τους – όχι για τις εξετάσεις.
Γ. Ρίτσος, Διακοπές
