Γιάννης Βαρβέρης

ξεχαρβαλωμένες κιθάρες
πιάνα βυθού
κι όλες οι φυσαρμόνικες του κόσμου
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

Μηχανή #161
και πού είναι η μουσική;
(με intro από την παιδική ορχήστρα μας –
έχουμε και καζού!)

art by Giannis Georgantas

Ὅλα σ’ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν,
ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί,
ἡ μούραις μας μουτσούναις ἐγινῆκαν,
δὲν ξέρομε τι λέγεται ντροπή.
Γ. Σουρής

τελευταία μέρα του Φλεβάρη
μια μέρα πριν την άνοιξη;
και ο ποιητικός
αποκριάτικος
καζαμίας
της μηχανής
άνοιξε!

Εις τον δημόσιον χορόν της αριστοκρασί,
που έπιναν εν τούτοις και κρασί
μηχανή #133
στο Κοινωνικό Ραιόφωνο Χανίων

Στο δρόμο ένα κορίτσι πουλούσε χαρταετούς.
Πάρε κι ουρανό μαζί, μου είπε.
Πού θα τον πετάξεις;

Στον μαύρο ύπνο τους μικρή μου.
Μήπως κι έτσι ονειρευτούν
πώς είναι τα χρώματα.

Γιώργος Μελάνθης

Ένα της ποίησης
άλλο της ποίησης
τρίτο της ποίησης…

κόβουμε τη βασιλόπιτα της μηχανής
με φίλους και συμπαραγωγούς του ΚΡαΧ
σε μια εκπομπή γεμάτη
σ π α ρ κ λ ς!!!

φωνές πολλές
και ποίηση
ευχή
μηχανή #128

Σίγουρα είναι η απουσία
τόσο όμορφη.

Ανθρώπου ή ζώου, το χιόνι
θα πέσει και θα καλύψει
τα ίχνη της.

Ίσως κάθε λέξη
να είναι μια πατημασιά που τη γεμίζει
το χιόνι.

Ήμουν εδώ, που σημαίνει
Εξαφανίζομαι.

Άλισον Μπένις Γουάιτ

Οι λέξεις είναι ψάρια στο νερό.
Χιλιάδες μαζί κολυμπούν
ή και μόνα τους
με φιγούρες περίπλοκες
ή ολόισια στο στόχο.

Κάτι ψάχνουν να βρουν, είναι βέβαιο.
Αν προλάβουν-
γιατί έχει νόμους σκληρούς
το νερό.
Το μικρότερο ψάρι πάντα κινδυνεύει.

Για μας μένουν
τ’ αμφίβια τέρατα
που ξεβράζουν την πείνα τους στη στεριά.
Κάτι δυσκίνητοι κροκόδειλοι.

Γιάννης Βαρβέρης
και αμφίβια τέρατα
σε μια τρελή τρελή μηχανή #99
με κατάληψη από συμπαραγωγό
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίωνε

Καθώς ετοιμάζεις το πρωινό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς να ταΐζεις τα περιστέρια.
Όταν πολέμους ξεκινάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους λαχταρούν την ειρήνη.
Όταν πληρώνεις το νερό, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που μόνο τα σύννεφα έχουν να τους θηλάσουν.
Όταν γυρνάς στο σπιτικό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους ζουν σε αντίσκηνα.
Όταν τα αστέρια μετράς πριν κοιμηθείς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν έχουνε πού να πλαγιάσουν.
Όταν ελεύθερα μιλάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν.
Και καθώς σκέφτεσαι εκείνους τους άλλους,
στον εαυτό σου γύρισε και πες:
«Αχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι».

Μαχμούντ Νταρουΐς

σπίτια αλμυρά
γλυκό του κουταλιού
και φιλέματα
σε μια αλαργινή
μηχανή #70

Κι ο Κάλβος είχε.

με αφορμή μια ωδή στη χοληστερίνη
η μηχανή #43
κάνει ένα πέρασμα από
τα πάθη του έρωτα γύρω από ένα τηγάνι
το σώμα που καίει
κι άλλες επικίνδυνες μαγειρικές
γιατί
την ώρα που οι άλλοι ανακάλυπταν το κρέας
εμείς είχαμε ήδη χοληστερίνη

πυρακτωμένα κεφάλια
τρελοί υγιείς κι άρρωστοι
όλοι στη μηχανή #30
που πάει να τη δει γιατρός

για το
σπασμένο πόδι
να σας δει
ο κύριος
Παπαδίτσας
ούρα,ουρία,
ζάχαρο
κύριος
Σινόπουλος,απαρεγκλίτως
ακτίνες θώρακος
Εμμανουήλ
Αναγνωστάκης -κλείστε όμως
ραντεβού
εγκαίρως
για την ψυχή,
για την ψυχή,
ο
κύριος
Γιώργος
Χειμωνάς
-τι επιστήμων!
(ΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ ΣΤΙΣ ΛΙΣΤΕΣ,
ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΜΟΥ;)
ΤΙ
ΔΕΝ
ΤΟΥΣ
ΒΡΙΣΚΕΤΕ
ΠΟΤΕ ;
ΤΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΜΟΥ ΛΕΤΕ ;
χτυπήστε νύχτα το
κουδούνι,
πάρτε τον πετεινό σας
αγκαλιά,
λαλήστε
τρις
και
να
μπροστά σας
οι
γιατροί
ολόδροσοι

Γλυκερία Μπασδέκη, «Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας»