Αργύρης Χιόνης

Μηχανή #100+2 παιδιά που με θαυμασμό κοιτάζουν τ’ αστέρια τίποτ’ άλλο
Μηχανή #100+2 παιδιά που με θαυμασμό κοιτάζουν τ’ αστέρια τίποτ’ άλλο 600 600 KPaX Radio

Αυτό, τότε, είναι ομορφιά, είπαμε,
Παιδιά που με θαυμασμό κοιτάζουν τ’ αστέρια,
Είναι ο σκοπός και το τέλος.

Χωρίς να είμαστε τίποτ’ άλλο παρά μόνο άνθρωποι,
περπατήσαμε μέσ’ απ’ τα δέντρα.
Ντύλαν Τόμας

Τρίτη βράδυ
και πασπαλίζουμε το ΚΡαΧ με αστρόσκονη
γυμνάζοντας τα μάτια μας στ’ αστέρια

Μηχανή #100+1 και το χαρτί ομίλει
Μηχανή #100+1 και το χαρτί ομίλει 600 600 KPaX Radio

 

χαρτιά χαρτιά χαρτιά
ξορκίστε τα πια
λευκά χρωματισμένα διαβρωτικά
σαν ξυράφι φθαρτά

μηχανή #100+1
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

Ένα φύλλο χαρτί
μπορεί να κόβει σαν ξυράφι
κι ένα απαλό χέρι να γράφει
λόγια που κόβουν σαν ξυράφι
σε μια κόλλα χαρτί.
Κάρολος Τσίζεκ

Μηχανή #97 μια έμμονη ιδέα που τη λέμε δρόμο
Μηχανή #97 μια έμμονη ιδέα που τη λέμε δρόμο 600 600 KPaX Radio

 

μηχανή #97
αυτή τη νύχτα του Οκτώβρη
με μια έμμονη ιδέα
που τη λέμε δρόμο
και με το οπτιϰό νεύϱο παϱατηϱητές
του διαμαντιού του ϰόσμου
που στϱοϐιλίzεται

Θα μποϱούσα να ϰάνω ϰάτι xειϱότεϱο
απ’ το να ϰάϑομαι στους αλήτιϰους δϱόμους
πίνοντας ϰϱασί
Τζακ Κέρουακ

Μηχανή #93 ένα ουράνιο τόξο που φύτρωσε στη γη
Μηχανή #93 ένα ουράνιο τόξο που φύτρωσε στη γη 600 600 KPaX Radio

 

Στο παραμικρό αεράκι πιάνουν το τραγούδι.
Όταν τα πληγώσεις, δε βογκάνε˙ δεν τραβάνε τα πλούσια
μαλλιά τους. Δακρύζουνε κρυφά κι ακούν
οι ρίζες. Όμως καμιά φορά πεισμώνουν όταν ο άνθρωπος
τα βασανίζει. Αγριεύουν τότε, συστρέφονται, φτύνουν
τον καρπό. Εκδικούνται το χέρι που τα καίει.
Ρίχνουν χώρια μες στις πλημμύρες.
Με δένδρινα μυαλά νουθετούνε. Με θεσπίσματα
θεία αφανίζουνε φυλές.
Μανόλης Πρατικάκης

τα δέντρα
ένα ουράνιο τόξο που φύτρωσε στη γη
μνημεία στις παρυφές του εφήμερου
κυκλώνες ήχων, σύμπαντα
που χωρούν στ’ αυτιά και στα μάτια –
για τα δέντρα
και το χαμό της ανάσας
το χαμό του συνδέσμου ουρανού και γης
μέσα από στίχους που ξεφορτώνονται όλη τη βρωμιά
μηχανή #93
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

Featured Image by Marios Lolos
Δροσοπηγή, η επόμενη μέρα

Μηχανή #87 Σου έτυχε να κοιτάξεις μ’ ένα γυαλί μέσα στη θάλασσα;
Μηχανή #87 Σου έτυχε να κοιτάξεις μ’ ένα γυαλί μέσα στη θάλασσα; 600 600 KPaX Radio

Σου έτυχε να κοιτάξεις μ’ ένα γυαλί μέσα στη θάλασσα;
η μηχανή #87 το τόλμησε
και τώρα πια δεν είναι τίποτα
που να μη μπορεί να στρέψει τη μορφή του προς τον ήλιο

μια κραυγή προς το ανήκουστο
κι ένα ντο και σολ και μι
από τα βάθη
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

Μηχανή #77 Πώς έγινε ένας κακός άνθρωπος
Μηχανή #77 Πώς έγινε ένας κακός άνθρωπος 600 600 KPaX Radio

 

πώς έγινε ένας κακός άνθρωπος;
Κακή η σκλαβιά. Χειρότεροι οι ραγιάδες.
κι ένας τυφλός
μπροστά στον καθρέφτη

ουρανός
αλάτι
και σπασμένοι καθρέφτες
στη μηχανή #77
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

Τάχα δεν θα είναι φταίχτης, ποιον χτυπούν χωρίς να φταίξει;
Και καλά του κάνουνε αφού ήθελε να παίξει με τους άρχοντες
Άρχισε λοιπόν και κείνος
Από πάνω να χτυπά
Αρχή του παραμυθιού καλημέρα σας
Ε. Βακαλό, 1978

Mηχανή #74 πέτρες που ονειρεύονται κήπους
Mηχανή #74 πέτρες που ονειρεύονται κήπους 600 600 KPaX Radio

πέτρες
που ονειρεύονται κήπους
αδιέξοδοι δρόμοι
που ονειρεύονται μακρινές αποστάσεις
τα ψηλά βουνά
ένας κόκκος άμμου
και μια σιωπή παρασιτική

ποιητικά κείμενα του Αργύρη Χιόνη
σε ένα διαγαλαξιακό χαλί από μπλουζ
στη μηχανή

Όσο υπάρχουν άνθρωποι που συγκινούνται, αγαπούν και συμπάσχουν, υπάρχει ελπίδα.

Featured Image: art by Nizar Ali Badr

Μηχανή #60 τέρατα
Μηχανή #60 τέρατα 300 300 KPaX Radio

Σ’ αὐτὸ τὸν κόσµο, ποὺ ὁλοένα στενεύει, ὁ καθένας µας χρειάζεται ὅλους τούς ἄλλους. Πρέπει ν’ ἀναζητήσουµε τὸν ἄνθρωπο, ὅπου καὶ νὰ βρίσκεται. Ὅταν στὸ δρόµο τῆς Θήβας, ὁ Οἰδίπους συνάντησε τὴ Σφίγγα, κι αὐτὴ τοῦ ἔθεσε τὸ αἴνιγµά της, ἡ ἀπόκρισή του ἦταν: ὁ ἄνθρωπος. Τούτη ἡ ἁπλὴ λέξη χάλασε τὸ τέρας. Ἔχουµε πολλὰ τέρατα νὰ καταστρέψουµε.
Γ. Σεφέρης, 1963

από το τέρας του Λοχ Νες
στη Μέδουσα
κι ένα ρακοσυλλέκτη Δράκουλα –
φωνή τεράτων
καθημερινών
απόψε στη μηχανή #60
στις 21.00
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

Μηχανή #51 οουουουου…
Μηχανή #51 οουουουου… 300 300 KPaX Radio

Είναι πολύ ευαίσθητο ζώο
ο λύκος
και λιγομίλητος
Με τα φωνήεντα μετρημένα
Λιτός , χωρίς φλυαρίες
Με κραυγές μονοσύλλαβες
Όλα σε μια συλλαβή
οουουουου…
Έρωτας και χαρά,
απόγνωση και θάνατος
Τι πλούτος σε μια συλλαβή
Μεγάλος ποιητής της αφαίρεσης
ο λύκος
Γιάννης Ποταμιάνος, «Ο λύκος»

η μηχανή
ουρλιάζει στο σκοτάδι
και σας μιλά με παραμύθια και παραβολές
για ένα ξόρκι του φόβου
ανεξημέρωτο

Μηχανή #49 Φτου ξελευτεριά!
Μηχανή #49 Φτου ξελευτεριά! 300 300 KPaX Radio

Οι φωνές των παιδιών λένε τα λόγια που ξέχασες και δε λες πια.
Φτου ξελευτεριά! Παίζουμε; Κόψε.

από την απείθαρχη φασαρία των παιδιών
ως τη σιωπή των πεισμωμένων δρόμων
η μηχανή
σπάει
το κέλυφος
του ήχου

Μηχανή #32 χέρια
Μηχανή #32 χέρια 300 300 KPaX Radio

Παρατηρείτε τα χέρια των ανθρώπων.
Η ουσία είναι εκεί!
Άλλοτε γεννούν κι άλλοτε κάνουν κρότο.

Η μηχανή
αποδαιμονοποιεί
τα χέρια

μα ναι το ξέρω
γλιστράν τα χέρια κι ο κορμός του χρόνου δεν έχει φλούδα
να πιαστείς
Άρης Αλεξάνδρου

Μηχανή #25 κάκτος
Μηχανή #25 κάκτος 300 300 KPaX Radio

Έτσι καθώς ακροβατούσε στο κενό
Στην παρυφή του φύλλου,
Σε δηλωμένη και χρωματική και ποιοτική
Προς τον κάκτο αντίθεση.

Η εν λόγω συστηματική διαφωνία
Δεν είχ’ άλλο ενδιαφέρον
Παρά μόνο σαν ποίηση
Σαν ακραία δυνατότητα μιας άνοιξης…

Νίκος Φωκάς «Ο κάκτος» 1980-81

η μηχανή
υποκλίνεται στο κόκκινο άνθος
ενός κάκτου
και από τον Φωκά
στον Ασλάνογλου
στον Λεοντάρη στον Χιόνη
στη Γώγου και τον Μπρεχτ
δίνει μορφή στο χάος
με φαντασία ποιώντας
την ακραία δυνατότητα μιας άνοιξης

Η ποίηση πρέπει να ‘ναι
Ένα ζαχαρωμένο βότσαλο
Πάνω που θα ‘χεις γλυκαθεί
Να σπας τα δόντια σου.
Α. Χιόνης

Συντονιστείτε (και γλυκαθείτε) στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων
https://kpaxradio.livee/

Γράψε εδώ
αυτό που ψάχνεις