”Η χρηματοπιστωτική κρίση έδειξε ότι οι κυβερνήσεις έχουν προτεραιότητα τη διάσωση των τραπεζών και ότι το δήθεν αόρατο χέρι της αγοράς παρεμβαίνει για να το πετύχει. Σήμερα, με την υγειονομική κρίση αποδεικνύεται ότι οι ίδιες κυβερνήσεις κάνουν πολύ λίγα και πολύ αργά και ότι, σε τελική ανάλυση, όλα γίνονται προς όφελος των πολυεθνικών του φαρμάκου, των λεγόμενων big pharma. Σήμερα, η αντίσταση στην επιχείρηση μονιμοποίησης της κατάστασης έκτακτης ανάγκης αποτελεί ένα αναπόφευκτο καθήκον για την Αριστερά, εάν δεν θέλει να χαθεί για πάντα στα σκοτεινά νερά της μελαγχολίας της. Η μόνη εναλλακτική, όπως λέει ο Εντσο Τραβέρσο, είναι μια «εξεγερμένη μελαγχολία»!”
”Η μετατροπή της Κίνας σε βασική ατμομηχανή της παγκόσμιας ανάπτυξης την αναδεικνύει σε πολύτιμο δυνητικό στήριγμα των χειμαζόμενων δυτικών οικονομιών. Είναι ενδεικτικό ότι η ΕΕ υπέγραψε επενδυτικό προσύμφωνο με την Κίνα λίγες ημέρες πριν από την ορκωμοσία Μπάιντεν, φέρνοντάς τον προ τετελεσμένων. Το άλλο πρόβλημα της γραμμής Μπάιντεν είναι ότι η επιθετική στάση απέναντι στην Κίνα και τη Ρωσία ταυτόχρονα απειλεί να ωθήσει τις δύο μεγάλες δυνάμεις σε μια στενή, στρατηγική συμμαχία, όπου η οικονομική ισχύς της μιας θα κουμπώνει πάνω στη στρατιωτική ισχύ της άλλης. Δηλαδή, θα κάνει πραγματικότητα τον εφιάλτη που ήθελε πάση θυσία να αποφύγει ο Χένρι Κίσινγκερ, αρχιτέκτονας της προσέγγισης των ΗΠΑ με την Κίνα, έναν από τους παράγοντες που επιτάχυναν τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και τη νίκη της Αμερικής στον Ψυχρό Πόλεμο. Τέλος, η πρόσφατη προειδοποίηση της Κίνας ότι οποιαδήποτε κίνηση της Ταϊβάν προς την ανεξαρτησία, με υποστήριξη των ΗΠΑ, αποτελεί αιτία πολέμου υπενθύμισε τις κόκκινες γραμμές που δεν μπορούν να ξεπεράσουν οι ΗΠΑ παρά μόνο με κίνδυνο γενικευμένης ανάφλεξης.”
”Η πικρή αλήθεια είναι ότι ο γάμος πάει αλλού, σ’ ένα σπίτι γεμάτο υποχρεώσεις και τρελαμένα παιδιά, που σκοτώνουν το πάθος κι ας προήλθαν απ’ αυτό. Το μόνο συστατικό που απομένει σ’ αυτό το μπουκάλι είναι ο σύντροφος και συνήθως είναι το λάθος συστατικό. Τα καλά νέα είναι ότι δεν πειράζει αν ανακαλύψαμε ότι παντρευτήκαμε τον λάθος άνθρωπο. Ο σύντροφος που μας ταιριάζει, δεν είναι εκείνος με τον οποίο συμφωνούμε στα πάντα, με τον οποίο μοιραζόμαστε κοινά γούστα και επιλογές, αλλά εκείνος που μπορεί να διαπραγματευτεί τις διαφορές μας, ένας σύντροφος που είναι καλός στις διαφωνίες και τις διαπραγματεύσεις. Το ιδανικό σ’ έναν γάμο είναι η ικανότητα να ανέχεται κάποιος τις διαφορές και τα ελαττώματα μας με γενναιοδωρία. Γιατί η συμβατότητα είναι ένα επίτευγμα της αγάπης, αλλά όχι προαπαιτούμενο της. Η ιδεολογία του ρομαντισμού και της αναζήτησης του άλλου μισού δεν βοηθά ιδιαίτερα. Πρέπει να μάθουμε να δεχόμαστε το λάθος και να το αντιμετωπίζουμε με χιούμορ, όπως και όλη μας τη ζωή.”
”Τι θέλω να σου πω, μικρέ μου, για τον κομμουνισμό και για κάθε άλλον -ισμό;
Μην πιστεύεις. Μην πιστεύεις σε κανέναν που σου λέει ότι κατέχει την αλήθεια. Είναι ψεύτης ή παράφρων. Γιατί δεν υπάρχει ΑΛΗΘΕΙΑ. Υπάρχουν μόνο απόψεις. Να αμφιβάλλεις, να σκέφτεσαι, να προσπαθείς να κατανοήσεις, αλλά ποτέ να μην πιστέψεις ότι γνωρίζεις, ότι έφτασες στο τέλος. Δεν υπάρχουν απαντήσεις τελικές κι απόλυτες. Υπάρχουν μόνο οι ερωτήσεις.
Συνέχισε να ρωτάς. Συνέχισε να αναρωτιέσαι. Κυρίως όμως αγόρι μου, να μην φοβάσαι να υποστηρίξεις αυτό που σκέφτεσαι, ακόμα κι όταν όλοι είναι εναντίον σου.
Αυτό είναι το μεγαλείο του ανθρώπου! Αυτός είναι ο επαναστατημένος άνθρωπος. Και, φυσικά, μην σταματήσεις ποτέ να αμφισβητείς και όλα όσα ακούς από εμένα.”
”Οι ινδιάνοι του δάσους ζούσαν κι επιβίωναν ως μέρος του δάσους. Σπάνια έτρωγαν κρέας, τα μεγάλα θηράματα ήταν γιορτή για την ομάδα. Συνήθως αρκούνταν σε μικρά ζώα-ερπετά-τρωκτικά. Φοβούνταν τον ιαγουάρο και θα τον σκότωναν αν τον έβρισκαν μπροστά τους -για να επιζήσουν. Όμως την ίδια στιγμή τον σέβονταν κι ήξεραν ότι είναι εξίσου σημαντικός μ’ εκείνους -αν όχι ανώτερος. Οι ινδιάνοι της αυτοκρατορίας των Μάγια, έπρεπε να ταΐσουν-ντύσουν-στολίσουν τους βασιλιάδες, την αριστοκρατία, τους ιερείς, τους στρατιώτες, τους τεχνίτες, τους υπηρέτες, τις πόρνες, τους δούλους. Καθώς το καλαμπόκι δεν αποδίδει αρκετά μέσα στη ζούγκλα και μεγάλα κοπάδια δεν μπορούσαν να συντηρηθούν (η οικολογία προηγείται της κοινωνιολογίας), αναγκάστηκαν να αναζητήσουν πρωτεΐνες στο ανθρώπινο κρέας (δες παλιότερο κείμενο (Ανθρωποφαγία – ή πώς να μαγειρέψετε τους συγγενείς σας).Η ανθρωποφαγία ήταν ανάγκη για τους Μάγια -και η θρησκεία ήταν η νομιμοποίηση της ανάγκης. Με τη σειρά της η χριστιανική θρησκεία καθαγίασε την εισβολή και τον σφαγιασμό των ινδιάνων. Όχι για τροφή, αλλά για πλούτο, κυριαρχία, επέκταση. Αυτός είναι ο άνθρωπος. Γιατί είναι έτσι ο άνθρωπος;”
”Και έτσι φτάσαμε στο Ζαμόρ της Λισαβόνας, μπροστά στους 70.000 θεατές. Γίνονται συλλήψεις ακόμη και λίγα λεπτά πριν αρχίσει το ματς, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των ποδοσφαιριστών. Η ώρα πλησιάζει. Οι οπαδοί της Ακαντέμικα ξεδιπλώνουν πανό: «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο», «Περισσότερα σχολεία-Λιγότερη αστυνομία», «Παιδεία για τον λαό». Περνούν από χέρι σε χέρι, από θύρα σε θύρα με μεγάλη ταχύτητα, η αστυνομία τα κυνηγάει πάνω κάτω στις κερκίδες. Οι ομάδες εμφανίζονται στον αγωνιστικό χώρο. Σιωπή, ανατριχίλα. Οι παίκτες της Ακαντέμικα μπαίνουν βαδίζοντας αργά, φορώντας ριχτή στους ώμους κι ανοιχτή μπροστά την παραδοσιακή μαύρη φοιτητική τήβεννο. Λίγο πριν, στα αποδυτήρια, ο προπονητής Φρανσίσκο Αντράντε είχε βρει τα λόγια που απαιτούσε η περίσταση: «Μπορούμε να γίνουμε αυτοί που άνοιξαν ένα παράθυρο όταν τα πάντα ήταν κλειστά». Μπόρεσαν;”
”Τελικά αυτό το διάλειμμα, αν μάθεις να το κάνεις μέρος της ζωής σου, σε βοηθάει να κατανοήσεις ότι η ζωή σου δεν είναι τόσο βαριά, όσο πιστεύεις όταν την κουβαλάς. Ένα διάλειμμα είναι κι αυτή. Κάνε ό,τι μπορείς με όσα έχεις, αλλά μην ξεχνάς πως είσαι περαστικός. Βάλε το λιθαράκι σου, πιες το κρασάκι σου, αγάπα όσο αντέχεις, κι ύστερα κλείσε τα μάτια σου, χωρίς τύψεις. Ο κόσμος θα συνεχίζει ν’ αλλάζει, αλλά εσύ δεν θα είσαι εκεί να το δεις. Και στο τέλος δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, όσα ξύλα κι αν κόψεις.”
‘Στην πραγματικότητα, χρειαζόμαστε περισσότερες διαμαρτυρίες σε όλη τη χώρα. Που είναι όμως το Kent State της εποχής; Τι θα χρειαστεί για να κινητοποιήσει 4 εκατομμύρια φοιτητές σε ειρηνική διαμαρτυρία; Γιατί αυτό χρειαζόμαστε για να προκαλέσουμε πραγματική αλλαγή. Η μεσαία τάξη πρέπει να ενωθεί με τους φτωχούς και οι λευκοί να ενωθούν με τους αφροαμερικανούς σε μαζικές διαδηλώσεις για να ανατρέψουμε τους διεφθαρμένους πολιτικούς, για να μποικοτάρουμε τις εκμεταλλευτικές επιχειρήσεις, για να περάσει νομοθεσία που θα προωθεί την οικονομική ισότητα και τις ευκαιρίες για όλους και για να τιμωρήσουμε όλους όσους τζογάρουν με το οικονομικό μας μέλλον!”
”Όσο ο «δούλος» και ο «δυνάστης» πίνουν φοβίες και ελπίδες από το ίδιο μπουκάλι, όσο κάνουν τα ίδια όνειρα, όσο ορίζουν το καλό και το κακό με τον ίδιο τρόπο, όσο «καυλώνουν» με τα ίδια θεάματα, όσο προσεγγίζουν τον ορθολογισμό από το ίδιο μονοπάτι, η σιωπή θα είναι αιωνίως εξασφαλισμένη!”
”Αυτό που φοβόμαστε είναι ότι αν η Alexa αποκτήσει συνείδηση θα καταλάβει ότι ο Άνθρωπος είναι καταστρεπτικός για όλα τα άλλα είδη που κατοικούν αυτόν τον μοναδικό -για το ηλιακό μας σύστημα τουλάχιστον- πλανήτη.
Και τότε ίσως να αποφασίσει ότι είναι καλύτερο να σωθούν όλα τα άλλα είδη, καταστρέφοντας τον Άνθρωπο, τον δημιουργό της.”
”Κι όμως. τριάντα σχεδόν χρόνια μετά από εκείνο το βράδυ του Νοέμβρη, ακόμα και ένας απλός περίπατος στις περισσότερες μεγαλουπόλεις της «Ενωμένης» Ευρώπης -της Ευρώπης που κτίστηκε με τα μπάζα εκείνου του Τείχους- αρκεί για να διαπιστώσει κανείς πως αυτή η αξέχαστη έκφραση του σοκ στο πρόσωπο της «συντρόφισσας» Kathrin Sab αντικατοπτρίζεται πλέον στα πρόσωπα εκατομμυρίων Ευρωπαίων. Το πιο ταχέως διαδεδομένο στοιχείο του περίφημου «κοινοτικού κεκτημένου»! Τί και αν οι οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών δεν έχουν ακόμη συγκλίνει; Η σύγκλιση στα πρόσωπα των ευρωπαίων πολιτών αποτελεί πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός.”
”Το τελικό ζήτημα είναι ποιος ζωντανός θέλει να δώσει το αίμα του, όχι για να γαμήσει, αλλά για να γυρίσει (ο ήλιος);
Βολευόμαστε και με περισσότερο σκοτάδι τώρα πια.
Με κουστούμια αδειανά και Ελένες κενές.
Γιατί, πού θα πάει; Θα γυρίσει κι ο τροχός….”