Κραχ Radio

Το θέμα είναι τώρα τί λες
Καλά φάγαμε καλά ήπιαμε
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ώς εδώ
Μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας

Το θέμα είναι τώρα τί λες.

Μ. Αναγνωστάκης, Ο Στόχος, 1970.

Η μηχανή#6
σας εξιστορεί τα Δεκαοχτώ Κείμενα
– «Μέσα σέ πόλεμο — φαντάσου, ἑλληνικά ποιήματα.» –
ιστορική πράξη
ομαδικής
δημόσιας
αντίστασης
πνευματικών ανθρώπων
κατά της δικτατορίας

«Προκόβουμε καταπληκτικά»
Γ. Σεφέρης
[Φράση γεμάτη σαρκασμό γραμμένη στο ημερολόγιο του
κάτω από την ημερομηνία της 21ης Απριλίου 1967]

«Ηλεκτροφόρα σύρματα φράζουν τα όνειρα
μα θα ’θελαν –»

Ν. Καρούζος, «Αθήνα, η φλόγα που το χρώμα της είναι γαλάζιο», Ποιήματα (1961)

η μηχανή #5
καταγράφει στη συλλογική μνήμη
μια σατιρική/ποιητική/πολιτική παρέμβαση
στα Αθηναϊκά ραδιοκύματα
κι εκπέμπει προς αυτά
με μια κίνηση της βελόνας
από το Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων (ΚΡαΧ)

«Πάρε τη λέξη μου, δώσε μου το χέρι σου.» (Α. Εμπειρίκος)

η μηχανή #4
μεταφράζει τα πάντα γύρω
διασκευάζει
ερμηνεύει
αποδομεί
και αποδίδει ελεύθερα
«αναπάντεχα μέρη αλλουνού κόσμου» (Δ. Σολωμός)

Η κοινωνική απελευθέρωση της μετάφρασης
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων (ΚΡαΧ)

A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

Κ. Καβάφης, «Τείχη», 1897.

η μηχανή#3 στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων (ΚΡαΧ)
είναι για τα παιδιά και…
τα τούβλα που τα περιβάλλουν

με τη σύμπραξη παιδικών φωνών
όπως ηχογραφήθηκαν κατά τη διάρκεια
εντατικού κραχοεργαστηρίου
στο 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Χανίων

φλογισμένα
τοπία
πρόσωπα
αστέρια
φιλιά
φλογισμένες φωνές
κι ο αέρας φλογισμένος κι αυτός
αλλά και μια
‘Φωτιά ωραία φωτιά’ που μας καίει
και μας λέει τη ζωή
γιατί

‘Εμείς τη λέμε τη ζωή την πιάνουμε απ’ τα χέρια’
(Οδυσσέας Ελύτης)

Η ποίηση ως προσευχή και τέχνη/τροφή για όλους
με στίχους από Κυριάκο Συφιλτζόγλου και Alyson Hallett
λίγες εβδομάδες μετά το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Χανίων!

‘Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.

Ο Ποιητής μοιράζεται στα δυο.’

Τάκης Σινόπουλος, «Ο καιόμενος», 1976.

Featured Image: Από ένα φωτογραφικό οδοιπορικό σε ακατοίκητα σπίτια του νομού Δράμας του Κυριάκου Συφιλτζόγλου.

blues
negro spirituals
και το υπέροχο λογοτεχνικό τραγούδι της Τόνι Μόρρισον (1931-2019)

«Πεθαίνουμε.
Αυτό μπορεί να είναι το νόημα της ζωής.
Αλλά γεννάμε λέξεις.
Αυτό μπορεί να είναι το μέτρο της ζωής μας…».

τα τζιτζίκια κάνουν ΚΡαΧ!

ο απόλυτος ήχος του καλοκαιριού
ο μύθος
η τοκογλυφία
το ουρλιαχτό:
ο τζίτζικας!

Τίποτα μην κοιτάς από κοντά
Κι η πιο γερή αλήθεια έχει ρωγμές ψευτιάς
Αργύρης Χιόνης

για τη γυμνή αλήθεια, ή
πώς ο θυμός κι ο φόβος…, ή
«Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.»

για τον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα και το Ντουέντε.