Συντάκτης: Κραχ Radio

o Λέοναρντ Κοέν
ένα χάρτινο καραβάκι
με απέραντους στίχους
για πάμπολλα ταξίδια

1 ώρα και 7 λεπτά
ένα mixtape με αγαπημένα covers

«μάταιος ο κόσμος αλλά πέρασμα»

η προσευχή του σκουληκιού
και άλλες μικρές ιστορίες
για τον έρωτα
το θάνατο
το χαμό
μα και το πείσμα
να συνεχίζεις

όλα σε ένα mixtape
στη μηχανή #11

1 ώρα, 4 ποιήματα
Ο Επαναστάτης – Γ. Ρίτσος
Ιστορία – Τ. Λειβαδίτης
Πορτοκαλιά/Βρέχει – Μ. Σαχτούρης

Τί θλιβερός χειμώνας, Θε μου! Τί θλιβερός χειμώνας! Ένα
πορτοκαλί μεσοφόρι κρέμεται, ένα ροζ ξεσκονόπανο και βρέχει.
Ένας γέρος κοιτάζει μέσ’ απ’ το τζάμι. Ένα ξερό δέντρο, ένα
φως αναμμένο χρώμα πορτοκαλιού. Ένα δέντρο με πορτοκάλια
πιο πέρα. Και το κορίτσι αναποδογυρισμένο και το φλιτζάνι
σπασμένο κι όλοι, Θε μου, να κλαίνε να κλαίνε να κλαίνε
Κι ύστερα χρήματα χρήματα χρήματα πολλά
Τί θλιβερός χειμώνας, Θε μου! Τί θλιβερός χειμώνας, Θε μου!
Τί θλιβερός χειμώνας

Μ. Σαχτούρης, 1956

η μηχανή#10
χωρίς περιττά λόγια
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων (ΚΡαΧ)

«Ένα σπίτι για να γεννηθείς
ένα δέντρο για ν’ ανασάνεις
ένας στίχος για να κρυφτείς
ένας κόσμος για να πεθάνεις.»
Τάσος Λειβαδίτης

στη μηχανή #9
συλλογιζόμαστε κάθε σπίτι
σπιτικό
σπιθαμή
στέγη
εστία
αυλή
ό,τι βλέπει κάποιος όταν νιώθει πως ανήκει·
μα κυρίως το πουθενά

Πώς χάνει κανείς το σημείο αναφοράς του ρωτάς;
πώς εξαφανίζεται;
όσο γρήγορα και όσο επώδυνα υπάρχει
το εκεί έξω και το εδώ ανύπαρκτα.
Η πιο αποτελεσματική βία ξεδιπλώνεται με βήματα αργά.

στη μηχανή#8
η τέχνη αντεπιτίθεται

μία

ρωγμή

τη φορά

καθώς
πλέχουμε
και προχωρούμε
δίχως τύψεις

«Πάρτε όμως ένα θρύψαλό μας
κρατήστε το
μ’ αυτό κρυφά να μας θυμάστε»

Βύρων Λεοντάρης

«Για τα καρναβάλια της καθημερινότητας λέτε, για τα πορνό των σύγχρονων
στίχων, των ειδήσεων, της ζωής έτσι όπως έγινε… Ε, σήμερα η ανατροπή είναι η
αλήθεια, η αυθεντικότητα των ήχων και των λέξεων που χρειάζεται την Αποκριά
για να λεχθεί». Δόμνα Σαμίου

Μια parental advisory μηχανή#7
για τις φωνές που σπάνε τη σιωπή
μέσα στα καρναβάλια της
καθημερινότητας
που βρίσκει
χυδαία
εκπαιδευτικούς
στο εδώλιο

Το θέμα είναι τώρα τί λες
Καλά φάγαμε καλά ήπιαμε
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ώς εδώ
Μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας

Το θέμα είναι τώρα τί λες.

Μ. Αναγνωστάκης, Ο Στόχος, 1970.

Η μηχανή#6
σας εξιστορεί τα Δεκαοχτώ Κείμενα
– «Μέσα σέ πόλεμο — φαντάσου, ἑλληνικά ποιήματα.» –
ιστορική πράξη
ομαδικής
δημόσιας
αντίστασης
πνευματικών ανθρώπων
κατά της δικτατορίας

«Προκόβουμε καταπληκτικά»
Γ. Σεφέρης
[Φράση γεμάτη σαρκασμό γραμμένη στο ημερολόγιο του
κάτω από την ημερομηνία της 21ης Απριλίου 1967]

«Ηλεκτροφόρα σύρματα φράζουν τα όνειρα
μα θα ’θελαν –»

Ν. Καρούζος, «Αθήνα, η φλόγα που το χρώμα της είναι γαλάζιο», Ποιήματα (1961)

η μηχανή #5
καταγράφει στη συλλογική μνήμη
μια σατιρική/ποιητική/πολιτική παρέμβαση
στα Αθηναϊκά ραδιοκύματα
κι εκπέμπει προς αυτά
με μια κίνηση της βελόνας
από το Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων (ΚΡαΧ)

«Πάρε τη λέξη μου, δώσε μου το χέρι σου.» (Α. Εμπειρίκος)

η μηχανή #4
μεταφράζει τα πάντα γύρω
διασκευάζει
ερμηνεύει
αποδομεί
και αποδίδει ελεύθερα
«αναπάντεχα μέρη αλλουνού κόσμου» (Δ. Σολωμός)

Η κοινωνική απελευθέρωση της μετάφρασης
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων (ΚΡαΧ)