“Στα τραγούδια που χάθηκαν. Στα τραγούδια που θα έρθουν”. Αυτές οι φορτισμένες λέξεις δεν αφορούν τα δικά μας ή δεν αφορούν τα δικά μας μόνο τραγούδια. Αναφέρονται σε εκείνες τις μπάντες του΄80 που ενώ έπαιζαν πολύ δυνατή μουσική δεν την αποτύπωσαν σε κάποιο βινύλιο ή κασέτα ή σε γκρουπ, που έβγαλαν μια-δυο δουλειές, αλλά ένα μεγάλο μέρος των τραγουδιών τους δεν ακούστηκε ποτέ. Στην τελευταία περίπτωση μάλλον ανήκουμε εμείς. Το “στα τραγούδια που θα έρθουν” αφορά όσους σήμερα σε κάποιο δωμάτιο, σε κάποιο υπόγειο, σε κάποιο προβάδικο δημιουργούν μουσική βάζοντας κομμάτια από την ψυχή τους και με την ίδια μανία που είχαμε και εμείς τότε και κάποιοι ίσως και τώρα. Αυτή η μουσική πρέπει να βρει τρόπο να βγει προς τα έξω.
Νίκος Αγγελής, Χωρίς Περιδέραιο
Κάτω από το σεληνόφως
στο παγκάκι θα απαγορεύεσαι –
Το συγκρότημα ”Χωρίς Περιδέραιο” ήταν μια τριμελής μπάντα, από τις πρώτες new wave της ελληνικής σκηνής της δεκαετίας του ’80. Όλα τα τραγούδια τους είναι με ελληνικό στίχο, τον οποίο και έγραφε ο Νίκος Αγγελής με σαφή επιρροή από τον υπερρεαλισμό.
Η μηχανή #19
ακούει synth-pop-electro-punk κομμάτια
από την ελληνική σκηνή
της δεκαετίας του ΄80
Έγχρωμη γρίπη
στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων (ΚΡαΧ)
