Η Μηχανή #20
διαβάζει Γεράσιμο Λυκιαρδόπουλο
κι ακούει Νίκο Καββαδία
ταξιδεύοντας κύμα το κύμα μαζί με τον Σάντσο
Σαν ένα κύμα θά ‘ρτει. Ή σαν το ξαφνικό το φως που αστράφτει στον ορίζοντα – φανάρι που δεν τό ‘δειχναν οι χάρτες. Σαν ένα κύμα. Πάνω στα λάδια και τα γράσσα, πάνω στα μαύρα κουρασμένα σίδερα. Σαν ένα κύμα. Στα βρώμικα, κρυφά φορτία. Στα σκοτεινά και φοβισμένα αμπάρια. Σαν ένα κύμα θά ‘ρτει – μα εσύ πορεία μην αλλάζεις. Δώσε το στίγμα κι ετοιμάσου μια για πάντα να ξυπνήσεις.
– Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος, Νόστιμον ήμαρ, 1988 –
