Ὅλα σ’ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν,
ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί,
ἡ μούραις μας μουτσούναις ἐγινῆκαν,
δὲν ξέρομε τι λέγεται ντροπή.
Γ. Σουρής
τελευταία μέρα του Φλεβάρη
μια μέρα πριν την άνοιξη;
και ο ποιητικός
αποκριάτικος
καζαμίας
της μηχανής
άνοιξε!
Εις τον δημόσιον χορόν της αριστοκρασί,
που έπιναν εν τούτοις και κρασί
μηχανή #133
στο Κοινωνικό Ραιόφωνο Χανίων
Στο δρόμο ένα κορίτσι πουλούσε χαρταετούς.
Πάρε κι ουρανό μαζί, μου είπε.
Πού θα τον πετάξεις;
Στον μαύρο ύπνο τους μικρή μου.
Μήπως κι έτσι ονειρευτούν
πώς είναι τα χρώματα.
Γιώργος Μελάνθης
