Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
που λάμπει μεσ’ τη νύχτα – τίποτ’ άλλο.
Μια φωνή γρικιέται μέσ’ το σάλο
και που σε λίγο παύει -τίποτ’ άλλο.
Πέρα μακριά, κάποιο στερνό σινιάλο
του καραβιού που φεύγει -τίποτ΄άλλο.
Και μόνον εν παράπονο μεγάλο
στα βάθη του μυαλού μου. -Τίποτ’ άλλο.
Ν. Λαπαθιώτης
στίχοι
από το αναγνωστικό Οι Φιλίες των Παιδιών
από την Παιδαγωγική Ομάδα Σκασιαρχείο
μηχανή #187
ξανακαινουριώνουμε τη λέξη
λίγες μέρες πριν την Παγκόσμια Ημέρα ΠΟίησης
στις 21/3
βρείτε το αναγνωστικό εδώ: