έντομα
φως
το ανύπαρκτο
κι ο ο άνθρωπος
που ναρκισσεύεται ανεπιφύλακτα –
μηχανή #162
και λύνουμε
μικρά κομμάτια
ασύμμετρα
στον κόσμο
μέσα μας
παρέα με τη γραφή
της Μαρίας Λαϊνά
Υπάρχουν άνθρωποι που μόνο περιμένουν
Δεν είναι ποιητές
Δεν έγιναν ποτέ επαναστάτες
Κανένα φως δεν παρασύρουν προς το μέρος τους
Και πού και πού ένα κομμάτι σύννεφο
Περνάει πάνω απ’ την καρδιά τους
Και την κρύβει.
Μ. Λαϊνά
